De gedachte van een kind

Zwemles in zwembad de Koploper Lelystad

De gedachte van een jong kind (kleuter)
in een groep van 15 kinderen.

Ik heb zwemles in de Koploper.
En dat is zo gezellig met al die kindjes om me heen.
Eerst maar even wachten tot de badmeester mijn naam noemt.
En dan mag ik het water in bij al die andere kindjes.
Nog even kijken wat papa en mama doen want die mogen er niet bij blijven.
De badmeester roept ons bij zich en vertelt iets over wat ik moet doen.
Maar dat is wel erg moeilijk met al die kindjes om me heen.
Stuk voor stuk gaan we vanaf de rand het water in.
Maar wat moest ik ook al weer doen?
Nou dan maar even kijken wat de anderen doen.
Héé? Gaan we zwemmen? Nou dan doe ik dat ook maar even.
Drie slagen en ja, wat doet mijn vriendje, wat doet de badmeester? Oh hij kijkt de andere kant op. Nou dan kan ik ook wel even staan en om mij heen kijken want dat zwemmen is wel heel vermoeiend. Oh jee, de badmeester kijkt, snel maar weer een stukje zwemmen.
Wat is dat zwembad groot! De badmeester kijkt niet. Dan kan ik ook een stukje eerder terug zwemmen. Nou nou, poeh poeh, zo zo, hxc3xa8 hé hé, eindelijk weer terug aan het begin.
Maar je wordt er wel moe van! En kijk eens naar de rij met kinderen waar ik achteraan moet aansluiten! Laat ik maar even aan de kant blijven hangen. Dan kunnen de andere kindjes voor mij in de rij gaan staan. Papa en mama vinden het ook niet leuk om in de rij te staan toch!
Zo, dat laatste kindje waar ik achter was, gaat het water in. Dan is het nu mijn beurt. Of zal ik nog even wachten tot dat kindje zijn rondje heeft gezwommen, dan ben ik toch weer voor hem. Nog een rondje zwemmen, maar dit keer op mijn rug. De badmeester houdt mijn hoofd vast en zegt dat ik naar boven moet kijken. Maar dat wil ik helemaal niet. Ik vind het veel leuker om te zien wat een ander doet. De badmeester kijkt naar een ander kindje. Dan kan ik wel een stukje lopen. Zo eindelijk, we mogen even op de kant om uit te rusten. De badmeester zwemt een paar keer heen en weer en dat kan hij heeeeel goed. Hij wil dat wij hetzelfde doen. Maar waarom gebruikt hij een drijfstaaf? Hij kan toch al lang zwemmen? En dan moet ik dat ook? Maar ik kan dat toch allang zonder! Nou, dan moet het maar. Wel lekker makkelijk. Dit deden we in de groep hiervoor ook al. Maar het is wel veel minder vermoeiend hi hi.
De tijd is om en de badmeester brengt ons naar de kleedruimte.

Dit is wat wij als ouders zagen, als je op korte afstand kijkt wat je kind doet.
Zo maakten wij regelmatig gebruik van de mogelijkheid om in het naastgelegen zwembad mee te zwemmen. En via het raam kon je alles goed zien.
Een kind kun je niets verwijten. Een mens is immers van nature lui en zal zich proberen te onttrekken aan elke vorm van inspanning. Ook gaan mensen zich gedragen zoals ze behandeld worden.

Indien u twijfelt aan onze woorden dan adviseren wij u om zelf de situatie eens van dichtbij te bekijken.

Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie op 23 mei 2010.