Het begrip discriminatie

Vaak wordt er gedacht aan mensen met een andere huidskleur of geloofsovertuiging.
Maar discriminatie omvat heel veel meer. zo vind er bijvoorbeeld ook discriminatie plaats onder mensen met een gelijke godsdienst, huidskleur of wat voor kenmerk dan ook.
In deze situatie gaat het om een compleet samengesteld gezin.
Dit gezin bestaat uit een moeder met twee op dat moment jonge kinderen waarvan de jongste vier jaar oud was en een vader met twee wat oudere kinderen.
De schrijver van dit verhaal is in dit geval de vader.
Bij toeval zag ik deze week dit artikel in Flevopost (een gratis weekblad in Lelystad).

Gezien het feit dat ik nu juist net een stukje wilde schrijven, kreeg ik gelijk een vieze smaak in mijn mond. Het begrip kampioenen heeft volgens mij bij het sportbedrijf een heel andere betekenis. Ik moet dan direct denken aan kampioen in het verschuilen achter je wandaden.

2010, discriminatie van een vier jarig meisje
2010, discriminatie van zweminstructeurs uit andere zwembaden

Het is net 2020. En dus bijna 10 jaar geleden dat twee kinderen, waarvan je zonder meer kan stellen dat zij op dit moment onder de categorie kampioenen mogen worden geplaatst, door zwembad de Koploper te Lelystad uit het zwembad zijn gezet. Dit omdat de jongste van de twee volgens de directie van het zwembad niet de juiste kwalificaties bezat om te mogen oefenen in diep water. je kunt je dan afvragen of dat een juiste beslissing is geweest.
Dat ze meer bevoegdheid hebben op basis van hun kennis als de ouders, dat kan ik inkomen. maar als de zweminstructeurs van twee andere zwembaden het kind onafhankelijk van elkaar wel het beoogde niveau toekennen om te mogen zwemmen in het diepe water, dan gaat er in de Koploper het sportbedrijf lelystad naar mijn mening toch echt iets fout. Of is het de taak van het zwembad om kinderen zo lang mogelijk af te remmen in het behalen van een zwemdiploma? Is er sprake van een financieel belang? Is een kind de melkkoe van zwembad de Koploper / het sportbedrijf te Lelystad?
Hoe het ook zij, geheel in tegenstrijd tot het artikel in de krant, werden in 2010 toekomstige kampioenen als ongewenst beschouwd. Een kind dat zich graag zo snel mogelijke wil ontplooien leverde minder geld op en werd dan ook tot het uiterste beperkt in haar ontwikkeling.
Gezien het feit dat dit meisje ook in andere zwembaden zwom en zij daar wel het niveau had, werd in de Koploper keihard gediscrimineerd. Andere zwembaden zouden volgens de directie en het hoofd zwembaden niet capabel te zijn om hier in mening in te vormen. Kort door de bocht zijn dus alleen de instructeurs / badmeesters die in de Koploper werkzaam zijn bevoegd. Dit valt voor mij onder de categorie discriminatie van instructeurs uit andere zwembaden. Wij moesten het immers doen met de melding dat andere zwembaden niet capabel waren om de kwaliteit te beoordelen.

2015, discriminatie van een zwemmer (de schrijver van dit bericht)
2015, discriminatie van verschillende onbekende zwemmers

Gemiddeld zes keer per week zwom ik baantjes in de Koploper ( 30 km / week )
Een korte periode zwom ik enkele keren per week in een zwembad 10 km aan één stuk elders in Nederland. Omdat daar de zwemtijden met betrekking tot baantjes zwemmen beperkt was moest ik een deel van deze afstanden tussen jonge kinderen en onder lijnen door zwemmen.
Ook dit gaf geen enkel probleem zolang je de belangen van deze kinderen maar hoog stelt.

Niemand had last van mij. met een flinke duik, meestal direct na opening om 07:00 uur begon ik aan een lange tocht. Rekening houdend met de andere zwemmer maakte ik gebruik van de banen die het rustigst waren. de doelstelling: zoveel mogelijk baantjes zwemmen binnen de beschikbare tijd. Tijd voor stagnatie was er gewoon niet. Mocht dit wel toevallig optreden dan wordt dit dus meestal veroorzaakt door anderen. In dit geval de badjuffrouw en haar vriendin.

Het zwembad (wedstrijdbad) heeft zes banen, waarvan de banen 1, 2 en 3 een combinatie vormen door het ontbreken van de lijnen. Baan zes werd gekwalificeerd als borstcrawlbaan.
Formeel zou je hier dus alleen maar borstcrawl mogen zwemmen.
Ik ben dan ook erg benieuwd of er iemand, iemand kent die alleen maar borstcrawl zwemt.
Ik ken er een paar die wel hele grote afstanden borstcrawl zwemmen, maar dat is dan wel zo zeldzaam dat een borstcrawlbaan geen enkel bestaansrecht zou hebben. zeker als je weet dat ook deze beperkte groep vrijwel altijd na een behoorlijke afstand, even een paar baantjes school of rug-slag uit zwemt. Buiten deze twee zwemslagen zijn er nog vele andere zwemslagen die in wedstrijden worden gebruikt. denk dan bijvoorbeeld aan de vlinderslag.
Je moet er toch niet aan denken dat een geoefende zwemmer een vlinderslag gaat uitvoeren in een drukke baan waar veelal oudere mensen baantjes zwemmen. Ook dit zou ik onder de noemer discriminatie van andere zwemmers kunnen plaatsen.
Helaas moet ik u bekennen dat er in deze situatie, over nog over nog veel zwaardere vormen van discriminatie wordt gesproken.

Normaal werd er geen aandacht besteed aan het type zwemslag en ging alles in redelijk goede harmony. Was het rustig in baan zes dan maakte ook de langzamere zwemmers gebruik van deze zogenaamde borstcrawlbaan. Maar op een bepaald moment verscheen er op dinsdag een dame die op een nogal goede voet stond met een vaste badjuffrouw. Nadat zij een kort gesprek hadden met elkaar ging de bewuste badjuffrouw naar de rand van het bassin. Iedereen die niet doorlopend borstcrawl zwom moest de borstcrawlbaan verlaten. In 9 van de 10 situaties kwam de baan geheel vrij voor deze ene dame. Hier aan toevoegend dat ook deze dame niet alleen borstcrawl zwom. Zij was zelfs erg goed in bad-rand hangen. ook was zij erg goed in het tonen van de vriendschap met de bewuste badjuffrouw. Na een week of vier dit te hebben aangekeken en zelfs gehoor te hebben gegeven aan de wensen van de badjuffrouw was ik het een beetje zat en heb de aanwijzing van deze badjuffrouw genegeerd. Ik ben gewoon in dezelfde baan doorgegaan met het afmaken van de door mij beoogde banen in afwisselend schoolslag en borstcrawl. Hier aan toevoegend dat mijn gemiddelde snelheid hoger lag dan hetgeen haar vriendin presteerde. Hierbij natuurlijk wel rekening houdend met het verschil tussen deze zwemster die nog fit was terwijl ik er al bijna 200 baantjes op had zitten.
Ik heb dit dan ook meer gezien als machtsmisbruik dan discriminatie. maar achteraf gezien zijn de andere zwemmers samen met mij wel degelijk gediscrimineerd t.a.v. de vriendin van de badjuffrouw. Uiteindelijk ben ik op basis van het niet opvolgen van een aanwijzing van deze badjuffrouw het zwembad uitgezet en heb een maand ontzegging van de toegang gekregen.
Er is mij een vergoeding van mijn jaarabonnement toegezegd door de directie. deze vergoeding is mij later geweigerd. Ook al is dit geen aanleiding geweest in de latere procedure die nu speelt. Uiteraard wordt dit nu wel in de vervolgschade meegenomen.
Na deze maand ontzegging ben ik weer gewoon gaan zwemmen.
Door een blessure heb ik het zwemmen helaas kort daarna moeten staken.
Er is op dat moment (mijn laatste bezoek van de accommodatie, vier jaar geleden)geen enkele reden geweest om mij vier jaar later bij terugkomst enige beperking op te leggen.

Korte tijd later is een andere zwemmer naar voren gekomen met het idee om de banen in te delen op basis van snelheid. Iets waar ik eigenlijk ook de strijd voor was aangegaan.
Deze zwemmer is in het zonnetje gezet, beloond met een gratis tien baden kaart en een bos bloemen. het is natuurlijk erg wrang om te moeten vernemen dat iemand wordt beloont terwijl ik zelf kort daarvoor voor hetzelfde feit ben bestraft. Ook deze vorm van ongelijke behandeling getuigd van ernstige discriminatie onder zwemmers. Dit omdat leidinggevende en de directie “altijd achter zijn medewerkers staat” en niet achter zijn klanten.

In 2019 is er opnieuw sprake van discriminatie.

Na een langdurige blessure wilde ik weer gaan zwemmen in de Koploper.
Ik heb de laatste keer (enkele jaren terug) zonder problemen gezwommen.

Aan de balie werd ik geconfronteerd met een medewerkster die mij uit het verleden herkende.
Ik vroeg haar om een jaarabonnement waarop zij mij met mijn achternaam aansprak en melde dat zij mij van de directie geen abonnement mocht verkopen. ik moest eerst een gesprek voeren met de directie zelf. Aangezien ik al had verzocht om een gesprek met de directie had ik met dit gesprek geen enkele moeite. Wel maakte ik bezwaar tegen deze weigering omdat er in mijn ogen niets aan de hand was. Ik had immers daarvoor gewoon op een abonnement gezwommen. Mijn verbazing werd nog groter toen zij mij vertelde dat ik wel veel duurdere losse kaartjes mocht kopen om te zwemmen.
Ik heb teleur gesteld het zwembad verlaten. Omdat het zwemmen voor mij belangrijk was voor het herstel van mijn blessure op advies van artsen, begeleiders en een fysiotherapeute , ben ik de volgende dag op een duur kaartje toch gaan zwemmen. Na vijf keer heb ik zelf besloten om opnieuw een jaarabonnement aan te schaffen. bij een andere medewerkster was dit geen enkel probleem. Dit getuigd dan weer van een ongeorganiseerde instelling waar men van elkaar niet weet waar men mee bezig is. Zo geeft men dan ook weer blijk van de nadelen van zich achter elkaar weg schuilen. Erg jammer dat wij als burgers van dit soort instellingen afhankelijk zijn.

Melding van discriminatie

Medio oktober / november 2019 is bij de politie melding gedaan van discriminatie.

de gesprekken met de directie die tot twee keer aan mijzelf zijn toegezegd en opgedrongen en de melding aan de politie en mijn begeleidster door de directie ven het sportbedrijf / zwembad de Koploper om een gesprek met ons aan te gaan zijn later door de directie geweigerd.
Op 12 november heb ik de melding van discriminatie aangevuld met een officiële aangifte van discriminatie.
op 6 december 2019 kreeg ik een bevestiging van het Openbaar ministerie dat zij het te druk hebben om deze zaak, op dit moment in behandeling te nemen.
Via bureau gelijke behandeling en slachtofferhulp wordt nu een artikel 12 procedure opgestart. Een artikel 12 procedure moet u zien als een bezwaar / beroep tegen een beslissing om een zaak in behandeling te nemen. Hierin wordt ik gesteund door bureau gelijke behandeling en een jurist van bureau slachtoffer hulp. Deze steun is natuurlijk niet zomaar en beide zijn dan ook volledig op de hoogte van de situatie en stukken in het geding.

Ik heb twee keer een mail gestuurd aan de directie van sportbedrijf / zwembad de Koploper.
op de eerste mail werd niet gereageerd. op de tweede mail heb ik wel een reactie gekregen waarin het volgende werd medegedeeld:

“Ik heb mij voorgenomen 1 keer naar u te reageren”
“Ik verzoek u dringend te stoppen met het frequent sturen van e-mail, ook omdat we uw berichten aangaande deze kwestie niet meer in behandeling nemen”.
De overige inhoud van deze mail wordt op dit moment nog niet naar buiten gebracht in het kader van de nu nog lopende aangifte van discriminatie.
Wat ik u wel kan melden is dat de mail afkomstig is van een medewerkster en niet van de directie zelf. Ook is het zo dat de directie en adjunct directie niet op één lijn zitten.
Zo heeft de adjunct directrice toezeggingen gedaan die de directie zelf later weer ontkent.
Verder wil ik mijn verbazing uitspreken over de opmerking frequent sturen van mails.
Er zijn door mij immers maar twee mails aan de directie gestuurd.

Verder wil ik mijn ongenoegen uitspreken over de directie:

Zij verschuilen zich achter medewerkers en zijn voor het overige niet bereikbaar.
Een verzoek om een persoonlijk mailadres is afgewezen
Zij kennen geen enkele klachtenregeling
De gemeente heeft geen enkele invloed

Wat mij betreft is deze zaak nog lang niet gesloten.
En het feit dat zij zich verschuilen achter anderen en het liefst niets meer van mij willen vernemen, alsmede het verbod om mails te sturen vertaald zich tot deze vorm van communicatie waar de hele wereld van kan meegenieten.

Ik zelf vind dit gedrag zeer achterbaks
U vind deze site dan ook terug op:
http://achterbaks.nl en een groot aantal andere sites

Wordt vervolgd