Negen jaar later

Geloof het of niet, maar het is echt waar.
Na negen jaar zijn ze nog steeds niet klaar!!
Omdat het negen jaar geleden is begonnen zal ik proberen om alle gebeurtenissen van deze negen jaar te verwoorden in één stuk. Daarna zal ik onder het kopje discriminatie een wat korter verslag plaatsen.

Begon het met twee stiefdochters, waarvan de jongste volgens de Koploper niet voldeed aan het niveau om onder toezicht te mogen oefenen in het diepe water.
Dit terwijl zij dit niveau in twee andere zwembaden wel had.
Een ander zwembad had er geen verstand van was de mening van de Koploper. wat een onzin!! Maar ja, je wordt wel met een gezin van zes personen door de politie uit het zwembad gezet. en als vader mag je drie maanden niet meer in de buurt van het zwembad komen.
En wat heb ik zelf op dat moment fout gedaan? Nou, eigenlijk helemaal niets.
Ik / wij hebben alleen maar ingestaan voor de veiligheid van het kind door er doorlopend met twee ouders bij te blijven. Nee, juist het feit dat je tijdens de toespraken van de badmeester niet op je kind kan letten, dat is pas gevaarlijk! Even opmerkend dat het oefenen in het diepe water alleen werd gedaan tijdens de tijdstippen dat er juist door dit soort kinderen in het diepe water onder toezicht van een badmeester mag worden geoefend. Een mooi voorbeeld is het gat waar het kind doorheen moet om te mogen afzwemmen.

Dat je daarna als de politie je er uit zet boos reageert, dat is een logisch gevolg. ook al bleef het bij de melding dat de radio, televisie en de krant erbij zou worden gehaald. en zo is dat dan ook gebeurd.
Direct na het incident heb ik telefonisch contact opgenomen met de directie om een afspraak te maken. Ik / wij wilden de zaak graag met de directie bespreken.
Dit gesprek heeft volgens vrijwel direct plaats gevonden.
Wat mij verbaasde was de eerste opmerking van de directie. Hij zij letterlijk “Nu moet u mij toch eens vertellen, “wij hebben er verder geen aandacht aan besteed, maar nog dezelfde avond stond de radio en televisie hier voor de deur”.
Mijn reactie was, “Maar dat heb ik tegen uw medewerker ook gezegd, Ik heb gezegd dat zij volledig voldeed aan alle eisen die zij stelden en dat ik dit ook via de mail aan zijn leidinggevende had meegedeeld en dat zij gewoon in het diepe ging oefenen (zie mailberichten). Dus als je ons er uit zet dan haal ik de radio, de televisie en de krant erbij. en ik zet internet vol”.
De reactie van de directie was dat als ik dat zou doen, dan zou hij mij aanklagen.
Mijn reactie was dat hij dat dan maar direct moest doen omdat de websites (op dat moment) De-Koploper.com, De-Koploper.info en sportbedrijf.info al actief waren. Dit doe je natuurlijk alleen maar als je het gevoel hebt dat je echt heel veel onrecht wordt aangedaan.
Ik werd direct veroordeeld tot een onvoorwaardelijke ontzegging van de toegang voor een periode van drie maanden. Deze veroordeling werd alleen uitgesproken en ten uitvoer gelegd door de directie van de Koploper zelf. De politie of het Openbaar Ministerie is hier niet in betrokken. Vandaar dan ook de titel van deze website “De aanklager, de rechter en de beul onder één dak”.
Na drie maanden zijn wij weer met zijn allen teruggekeerd met de melding dat het meisje kort na het incident haar zwemdiploma had.
Enige tijd later hebben wij zelf het zwembad verlaten omdat er een onveilige situatie ontstond voor onze kinderen. Een badmeester vond het nodig om een geluidsinstallatie met zijn genre muziek zo hard te zetten dat wij onze kinderen niet meer konden verstaan. De badmeester verstond ons in eerste instantie niet omdat het geluid zo hard stond. Toen hij mijn vriendin wel verstond, zij hij, dat hij dat zelf wel uitmaakte.

Een paar jaar later krijg je een discussie over het zwemmen in een zogenaamde borstcrawlbaan. Een baan waar je alleen borstcrawl zou mogen zwemmen. de snelheid en kwaliteit van de zwemslag maakte daarbij niet uit.
Ach, en normaal werd daar ook niet zo op gelet. behalve op dinsdag, dan kwam de vriendin van de badjuffrouw en moest de baan vrij worden gemaakt. iedereen die op dat moment geen borstcrawl zwom moest de baan verlaten zodat haar vriendin alle ruimte had. na een aantal weken had ik iets van, ja, wacht even, een hele baan voor slechts één dame terwijl wij een naastgelegen baan met zes tot acht personen moesten delen. Dit ging mij toch echt een beetje te ver. Even opmerkend dat ik met bijvoorbeeld een schoolslag sneller was dan de meeste  zwemmers in de koploper. Bovendien is er niemand die alleen maar borstcrawl zwemt. Vaak (bijna altijd) zwem je even uit in schoolslag of een andere rustige slag. en dan gaat er ook niemand naar een andere baan. Ook de bewuste dame zwom verschillende slagen of bleef langdurig aan de rand van het bassin hangen (dit laatste wordt als erg vervelend ervaren bij het aantikken). Ik heb dan ook een keer geweigerd om de baan te verlaten. Achteraf goed nadenkend bleek de badjuffrouw ook geen bordjes te hebben geplaatst waarop vermeld dat het op dat moment een borstcrawlbaan was. Ik heb de badjuffrouw hierop aangesproken. De badjuffrouw voelde zich bedreigd en riep haar leidinggevende op. Of dit als bedreigend moet worden gezien dat is natuurlijk de grootste onzin. Ik heb immers nog nooit iemand fysiek iets aangedaan en dat was ook nu niet mijn intentie. Overigens hier aan toevoegend dat zij haar vriendin wel steunde in haar wangedrag. Iets waar zij eigenlijk tegen had moeten optreden. Dit werd door haar leidinggevende direct bestraft met een uitzetting en een onvoorwaardelijke ontzegging van de toegang voor een maand. Hierbij even voor alle duidelijkheid de opmerking van haar leidinggevende; “Ik sta altijd achter mijn mensen” “En die website, dat moet u vooral doen, dat raakt mij van geen kanten” Wel vreemd dat na het plaatsen van een berichtje met foto, er gelijk een dreigbrief van zijn advocaat op de mat lag. En ja, een foto plaatsen zonder toestemming dat mag natuurlijk niet!! Ben ik dan toch een keer echt de fout in gegaan? het zij zo, ook al moet ik wel vermelden dat hij zelf heeft gezegd dat het hem niet uitmaakte. dus echt fout, of misschien maar een heel klein beetje?

Gezien mijn kennis en ervaring heb ik de foto maar direct verwijderd en het berichtje een beetje aangepast. Voor het overige staat het mij vrij om mijn eigen ervaringen openbaar te maken. “artikel 10 EVRM vrijheid van meningsuiting” na de ontzegging van een maand heb ik nog gewoon gezwommen in de Koploper. Even heel in het kort over mijn snelheid. Ik was een regelmatige zwemmer en zwom dan ook op zondag 10 km (400 baantjes) en gemiddeld zo’n 30 km in de week. In een ander zwembad zwom ik ook 10 km waarvan een deel buiten de tijdstippen van banen zwemmen tussen de spelende kinderen. Dit was geen enkel probleem, waar ik mee wil aangeven dat de Koploper wel erg kleinzielig gedrag vertoont.

Wat overigens heel vreemd is, dat is dat mijn idee over het scheiden van banen op basis van snelheid door een andere zwemmer kort daarna naar voren wordt gebracht. deze zwemmer wordt in het zonnetje gezet op de  site van de Koploper en als ik mij niet vergis stond er ook iets over in de krant. Hij krijgt een bos bloemen en een gratis 10 baden kaart. Zijn idee is daarna uitgevoerd en nog steeds van kracht. Jammer voor de badjuffrouw en haar vriendin die nu geen eigen baan meer heeft. En zeer asociaal van de koploper dat ze een gehandicapte (zwemmer met beperking) straffen voor het doen van iets dat eigenlijk veel beter is voor iedereen. Dit hebben ze zelf immers duidelijk laten blijken. Dit valt voor mij onder de noemer machtsmisbruik en discriminatie van mensen met een beperking. Gewoon omdat ik het kennelijk niet goed heb weten te verwoorden. Of is hier misschien sprake van kwade opzet? in een gesprek met de voormalig directeur heeft hij mij aangeboden om het restant van mijn jaarabonnement te vergoeden als ik tijdelijk geen gebruik zou maken van het zwembad. ook de maand ontzegging zou mij worden vergoed.
Hier heb ik in eerste instantie geen gebruik van gemaakt en nog enkele tijd zonder problemen door gezwommen. Na korte tijd kreeg ik last van een schouderblessure. Zwemmen was voor mij niet meer haalbaar. Ik heb mijn schouder-spieren letterlijk stuk gezwommen. even kort op de operatietafel en een lang revalidatie was het gevolg. Ongeveer twee weken voor het vertrek van de voormalige directeur wilde ik een afspraak met hem maken om e.e.a. te bespreken. Helaas had de man het zo druk met de overgang naar zijn nieuwe baan dat het er niet meer van is gekomen. Ik heb de zaak nog even laten rusten en zou later nog wel een afspraak maken met de nieuwe directie. Helaas is dit er door andere zaken niet meer van gekomen.

Op woensdag 30 oktober 2019 had ik mij voorgenomen om het zwemmen op advies van doktoren en de fysiotherapeute opnieuw op te pakken. Ook voor mijn beperking (vroeger zij men handicap) zou dit erg goed zijn. Met voldoende geld op zak, de achterliggende gedachte nog het één en ander tegoed te hebben en wat zwemspullen lekker een stukje fietsen naar de Koploper.
Eerst maar even naar de aparte servicebalie om een gesprek met de iemand aan te gaan over mijn nieuwe abonnement. Aan de servicebalie vertelde zij mij dat ik een abonnement kon halen bij de toegangsbalie. voor het overige konden zij niets over mij terug vinden in het systeem. Ze zouden wel een afspraak voor mij maken met de nieuwe directeur. Ik dus naar de toegangsbalie, aansluitend achter de andere klanten. Aan de balie zij de baliemedewerkster dat zij mij van de directie geen abonnement mocht verkopen omdat er in het verleden dingen zijn gebeurd. Ik vind dit voor een klant een behoorlijke voor schut zetting en ben daar dan ook helemaal niet blij mee. Temeer, het feit dat ik kort daarvoor aan de servicebalie was geweest. De directie zou mij bellen voor een afspraak. Gezien het feit ik voornemens was om te gaan zwemmen, kreeg ik te horen dat dat wel kon maar dat ik dan een los kaartje moest kopen. Teleur gesteld heb ik het zwembad verlaten.

De volgende morgen ben ik terug gegaan, heb een los kaartje gekocht en ben daar ondanks de hoog opgelopen spanning gewoon gaan zwemmen. Nog even een kort gesprek gehad met een oud medewerker die ons negen jaar geleden voor het eerst heeft laten uitzetten. Het gesprek was zeer positief omdat ik niet haatdragend ben en deze badmeester ook maar gewoon heeft gedaan wat hem indertijd is opgedragen. Uiteindelijk na een uurtje of twee ben ik weer naar huis gegaan. Bij thuiskomst nog even diep nagedacht over hetgeen mij nu voor de vierde keer is overkomen. Ik kan dan ook slechts tot één conclusie komen. Mensen met een beperking worden door de Koploper nog ernstiger beperkt. Dit laatste vraagt om enige uitleg. Een los kaartje kost € 3,30 (banen zwemmen) en geeft slechts één keer toegang. Onder normale omstandigheden zwem ik zes keer per week. (6 x 52 weken is 312 keer per jaar. 312 x € 3,30 of € 5,10 = € 1.029,60 of € 1,591,20 per jaar). De € 5,10 is op basis van recreatief zwemmen.
Voor een abonnement betaal je rond de € 260,– per jaar. Deze prijs is gebassewerd op recreatief zwemmen.
Door mijn beperking is ook mijn inkomen beperkt. net zoals bij duizenden medeburgers het geval is. Door de handelswijze van de directie van zwembad de koploper, kan ik dus niet werken aan mijn gezondheid. En zo lang ik niet gezond ben kan ik dus ook niet werken. Ik heb dan ook gelijk de website van de politie bezocht om een melding te maken van discriminatie van een burger met een beperking (handicap) Morgen ga ik met de politie praten over een officiële aangifte. Deze website is op dit moment voor publiek niet bereikbaar omdat het mijn voornemen was om gewoon lekker te gaan zwemmen en geen oude koeien uit de sloot te halen. Helaas heb ik moeten constateren dat zwembad de Koploper dit wel doet!!
Het feit dat u dit bericht kunt lezen, betekend dat ik niet tevreden ben over de handelswijze van zwembad de Koploper te Lelystad. Het is nu maandag 4 november 2019, en van het zwembad heb ik na vier werkdagen en een weekend nog steeds niets vernomen. Dit zegt meer over de Koploper dan over mijzelf. Morgen ga ik dit opnieuw onder de aandacht brengen van verschillende maatschappelijke partijen. Hierbij is een officiële aangifte wegens discriminatie niet uitgesloten. Even in het kort mijn beperking. Ik kan niet tegen onrecht, vriendjespolitiek, ongelijke behandeling, machtsmisbruik en corruptie. Ook kan ik niet tegen oplichting en het behandelen van mensen als beesten. Dit zijn de positieve kanten van mijn beperking.

En dan komt vanzelf de titel van deze site naar voren, “DE AANKLAGER, DE RECHTER EN DE BEUL ONDER ËËN DAK” voor mij een waarheid als een koe en voor de directie van de Koploper een doorn in het oog. Een uitspraak die volledig tegenstrijdig is aan welke rechtspraak dan ook, maar wel de wijze waarop de directie van de koploper met zijn klant om gaat. Even een korte samenvatting:

  • 2 x (onterecht) beschuldigd, aangeklaagd, en veroordeeld door de Koploper.
  • De straf (onterecht) uitgezeten en vernederd aan een publieksbalie.
  • Gediscrimineerd als burger met een beperking (handicap).
  • Gestraft voor een feit waar kort daarna een andere zwemmer voor wordt beloond
  • Maar als ik meer betaald, dan ben ik wel welkom
  • De juridische term “oplichters” mag ik niet gebruiken. maar ik voel mij wel aardig besodemieterd en belazerd

We zijn inmiddels een paar weken verder.
De politie heeft naar aanleiding van een melding van discriminatie het zwembad bezocht en een gesprek gehad met de directie. Door de politie is aangegeven dat wat de directie doet niet kan en mag.
De directie heeft toegezegd dat als ik onder begeleiding van een begeleider een afspraak zou maken, dan zouden ze met ons in gesprek gaan. Overigens is het verzoek om een begeleider mee te nemen van mij zelf afkomstig. Het contact tussen de directie is tot stand gekomen, echter weigert de directie een gesprek. dit in tegenstelling tot de afspraak die zij met de agent hebben gemaakt.
Wel bieden zij mij de mogelijkheid om een tien baden kaart te kopen, zodat zij kunnen beoordelen of ik voldoe aan de eisen die zij stellen. Dit is natuurlijk de grootste onzin omdat ik vier jaar geleden ook zonder problemen gebruik heb gemaakt van het zwembad. ik ben alleen een tijdje gestopt door een schouderblessure. Aan mijn begeleidster is toegezegd dat de extra kosten van de losse kaartjes achteraf zouden worden vergoed. Ook mocht ik op 11 november een jaar abonnement afsluiten onder voorwaarde  dat als het fout zou gaan dan was ik mijn geld kwijt. Normaal gesproken zou ik dat risico best aandurven, Maar gezien het feit er binnen het zwembad mensen lopen die het een klant erg moeilijk kunnen maken en bereid zijn hiervoor af te wijken van regels als eerlijkheid, waardoor zij door de directie en leidinggevende volledig worden ingedekt vind ik dit risico toch te groot.
Op dit moment zwem ik dus op losse kaartjes die in verhouding erg duur zijn. omdat ze zo duur zijn wordt ik financieel beperkt tot maximaal 2 keer per week. Omdat het mij verder onmogelijk wordt gemaakt om in overleg te treden heb ik een tussentijdse rapport over mijn gedrag en zwemkunst opgevraagd. immers is dit de controle die de directie hiermee afdwingt.
Ik heb een goed contact met de meeste medewerkers van het zwembad, rekening houdend met het feit dat zij natuurlijk een beetje terughoudend moeten zijn. Wel is er aangegeven dat er niet speciaal op mij wordt gelet en dat ik niet opval tussen de andere zwemmers. Het enige wat opvalt is dat ik net als vroeger enorme lange afstanden zwem. Op 12 november was het de vierde keer na bijna vier jaar niet te hebben gezwommen, dat ik weer een zwembad (de Koploper) bezocht. Op deze dag heb ik 200 baantjes (5 km) aan één stuk gezwommen.
In het verleden was 10 km geen uitzondering.

Omdat het Sportbedrijf (de Koploper) zich op deze wijze opstelt, kan ik niet anders dan de formele weg te volgen. Dit heeft zich vertaalt in het omzetten van een melding van discriminatie door de directie van het sportbedrijf, in een officiële aangifte tegen het sportbedrijf van discriminatie van een gehandicapte. Hierin wordt ik gesteund door het bureau gelijke behandeling te Lelystad.
De aangifte heeft op 12 november 2019 plaatsgevonden.

Hiermee profileert het sportbedrijf zich wel heel erg tegenstrijdig aan het beleid van de gemeente Lelystad om in dit geval oudere en beperkte mensen in beweging te krijgen.
Ik vraag mij af of het wel verstandig is om een sportbedrijf een monopolie positie te laten behouden binnen de gemeente Lelystad.

Wordt vervolgt

We zijn inmiddels een paar weken verder en er zijn twee mails aan de directie gericht.
Op 22 november heeft uit naam van de directie een medewerkster gereageerd.
Er wordt in de mail aangegeven dat dat de medewerker uit naam van de directie heeft besloten om slechts één keer op mijn mail te reageren. verder verzoekt zij mij uit naam van de directie dringend te stoppen met het frequent sturen van e-mails. Pardon, twee mailtjes aan de directie noemen ze frequent sturen van mails. Volgens mij is dit een vorm van het opleggen van een zwijgplicht. zou het bijna onder de noemer discriminatie van een persoon met een beperking noemen.
Vreemd is dat zij nu ook in de mail aangeeft dat zij mij niet positief of negatief hebben gediscrimineerd. zij behandelen mij niet anders dan ieder ander is wat zij expliciet aangeven.

Laat ik de zaak omdraaien. de beslissing laat ik over aan de edelachtbare. en als die van mening is dat ik wel degelijk ben gediscrimineerd, dan bent u dus ook gediscrimineerd.
Leuker kunnen we het niet maken. wel stommer!!

Voor het overige heb ik in mijn mail iets positief geschreven over de meeste medewerkers. (een enkele uitzondering daar gelaten) en de zeer goed onderhouden en vooral schone accommodatie. Dit is dan ook het enige waar zij positief op hebben gereageerd, ook al verdraaien zij mijn woorden hier en daar wel een klein beetje.

Alle toezeggingen die zij hebben gedaan daar zou geen sprake van kunnen zijn. ik vraag mij wel eens af of de directie wel van elkaar weet wat er wordt gezegd en afgesproken met hun klanten of zelfs externe partijen zoals maatschappelijk begeleiders. Maar goed, op de mail mag ik niet meer reageren en dat doe ik dan ook niet.
Er zijn immers nog voldoende andere media om mijn verhaal op papier te zetten.
Voor het overige wacht ik rustig de beslissing van het OM (Openbaar Ministerie) af inzake de aangifte discriminatie.

Wordt vervolgd

Inmiddels heb ik van het OM een bericht ontvangen dat zij het te druk hebben om deze zaak te behandelen. Uiteraard laat ik het hier niet bij zitten en wordt er in samenwerking met bureau gelijke behandeling en slachtofferhulp een artikel 12 procedure opgestart.

Het kan dus nog wel even duren voordat er enige duidelijkheid van rechtswege komt.
In die tussentijd zal het wat rustiger zijn in het zwembad omdat ik mij daar niet geheel thuis voel.

Wordt vervolgd