Er zijn van die momenten dat je denkt, waar zijn we nu nog mee bezig.
Zou het niet eens tijd worden om de zaak gewoon te laten rusten.

Vol goede moed ben ik begin maart 2015 terug gekeerd naar het zwembad. Mijn doelstelling is te werken aan mijn conditie. vrijwel elke dag om 7:00 uur was ik te vinden in het wedstrijdbad om daar grote afstanden te zwemmen. Met veel plezier zwom ik drie tot zes kilometer per dag. Tussendoor maakte ik gebruik van de trimbeugels aan de zijkant van het bassin. Op wat kleine issues na liep alles naar wens en had ik goed contact met het personeel. Ik had zelfs contact met één van de leidinggevende. een man waarvan ik de naam niet zal noemen, maar in elk geval iemand die wel een luisterend oor heeft voor de klant. Open en eerlijkheid staat voor zover ik kan beoordelen bij hem zeer hoog aangeschreven. over en weer werden er dingen besproken en vrijwel alles ging naar volle tevredenheid.  Dit zijn nu de mensen die er voor zorgen dat de klant tevreden is.
Overigens moet ik er bij vermelden dat dit voor het meeste personeel binnen het zwembad van toepassing is. Helaas is het vaak zo dat nu juist die enkele persoon die hiervan afwijkt er voor zorgt dat de klant niet tevreden is. De meeste mensen liggen zich hierbij neer en accepteren hun teleurstelling. Zij kiezen voor de makkelijke weg.

Marco (één van de leidinggevende) is zo iemand waarvan ik vindt dat hij zich zeer arrogant opstelt en geen enkel oog heeft voor de woorden van de klant. Hij zegt letterlijk: “het maakt mij niet uit wat u zegt, ik sta altijd achter mijn mensen”. Later krijg je via een advocaat te horen dat je geen oude koeien uit de sloot moet halen. Maar hoe zouden ze het dan omschrijven als je na ruim vijf jaar nog steeds wordt achtervolgt door zaken van vijf jaar geleden of een website waarvan ze al ruim vijf jaar roepen Het maakt mij niet uit wat u op uw website publiceert.

Gelukkig kennen we hier in Nederland het recht op vrijheid van meningsuiting, zodat ik mijn visie op deze ietwat omslachtige manier bij Marco en zijn collega’s onder de aandacht  kan brengen. Ook al had dit in mijn ogen beter achter gesloten deuren kunnen plaatsvinden, maar om hier nu een maand mee te wachten omdat ze voor mij de deur een maand lang dicht houden, dat gaat mij net iets te ver.

Even in het kort

Het wedstrijdbad bestaat uit zes banen. Tijdens het banen zwemmen worden baan vijf en zes afzonderlijk gescheiden door drijvende lijnen.
Baan één t/m vier wordt over het algemeen gebruikt door mensen die het wat rustiger aan doen. Hier zijn dan ook geen lijnen aangebracht. Baan vijf krijgt door middel van bordjes de bestemming doorzwembaan en baan zes wordt eveneens door middel van een bordje de bestemming borstcrawlbaan meegegeven. Jammer dat ze nog geen baan 7 hebben voor de echte zwemmer die de wisselslag willen oefenen. Deze slag is immers niet toegestaan in baan zes en past zeker niet in baan 1 t/m 5.

In maart ben ik begonnen in de eerste vier banen, maar al snel ging de snelheid omhoog. Een badmeester vroeg mij op een zeer nette manier of ik gebruik wilde maken van baan vijf om te voorkomen dat er teveel verschil in snelheid optreed ten opzichte van de andere klanten. Ik heb hier direct gehoor aan gegeven en ben verhuist naar baan vijf.

Na een week of zes had ik de smaak al aardig te pakken. Ik zwom ruim 100 baantjes per uur in afwisselend borstcrawl en schoolslag. Hierbij wil ik opmerken dat het verschil tussen beide zwemslagen wat de snelheid betreft niet zo heel groot is. Afhankelijk van de beschikbare tijd (1:15 of 3:00 uur) zwom ik tussen de 120 en 240 baantjes (3 tot 6 km) ononderbroken.
Aangezien er in baan zes regelmatig kortere afstanden worden gezwommen op een zeer hoog tempo maakte ik nauwelijks gebruik van deze baan om escalatie te voorkomen. Maar soms, als het in baan zes rustig is en baan vijf vol zit wijk ik uit naar baan zes. Gezien mijn hoge snelheid tijdens het zwemmen van een (aangepaste smalle) schoolslag in combinatie met minimaal 50% borstcrawl heeft niemand last van mij ondervonden. Ik was letterlijk Koploper en er was niemand die mij voorbij ging op het moment dat ik van baan zes gebruik maakte.
Dit in tegenstelling tot andere gebruikers die regelmatig verschillende slagen zwemmen in baan zes. Aangezien ik nagenoeg elke ochtend om 7:00 uur tot aan sluitingstijd in baan vijf zwom heb ik dit natuurlijk heel goed kunnen zien en heb mij hierover regelmatig verbaasd. Er werd nooit iets van gezegd en alles ging in goede harmonie.

Op een bepaald moment viel het mij op dat er op dinsdagochtend rond een uur of negen iets speciaals gebeurde. Er komt een dame binnen die wel op hele goede voet staat met de badjuffrouw. Na enige tijd bij elkaar te hebben overlegd komt de badjuffrouw spontaan los van haar stoel om baan zes zoveel mogelijk leeg te maken. Een ieder die op dat moment geen borstcrawl zwemt wordt verzocht naar baan vijf te vertrekken. Baan zes komt volledig vrij en in baan vijf wordt het erg druk. het meisje dat zo goed in contact staat met de badjuffrouw heeft de volledige baan tot haar beschikking. Ik heb dit zo een week of vijf tot zes gade geslagen en baalde ontzettend van het feit dat er in baan vijf door de vele mensen nauwelijks door gezwommen kon worden. Uitwijken naar baan 1 t/m 4 is mij afgeraden en baan zes daar mocht alleen borstcrawl worden gezwommen op het moment dat de bewuste dame aanwezig was.

Ik was dit op een gegeven moment zo zat dat ik had besloten om dan toch maar gebruik te maken van baan zes. In baan vijf zwommen op dat moment vier personen en ik zelf. in baan zes zwom een vrouw afwisselend school en borstcrawl. Ik heb mij hier bijgevoegd en niemand had last van ons. Tot aan het moment dat de bekende dame binnen kwam en een tijdje met de badjuffrouw heeft doorgebracht. De badjuffrouw wist zich los te maken van haar stoel en sprak de zwemmende dame voor mij aan (sommeerde haar) om naar baan 5 te gaan. kort daarna kreeg ik hetzelfde verzoek en heb hierop nee gezegd en ben door gegaan met het zwemmen van mijn baantjes.. Dit was voor mij de eerste en laatste keer dat ik een aanwijzing van het personeel niet heb opgevolgd. (ik heb het dan natuurlijk niet over de situatie van vijf jaar geleden) De badjuffrouw reageerde verbaast en heeft direct om assistentie verzocht. Kort daarna kwam haar leidinggevende (Marco) aan de rand van het bassin en noemde mij bij mijn achternaam die hem nog duidelijk in zijn geheugen stond gegrift. Hij wilde dat ik vertrok naar baan vijf of anders het bad zou verlaten. Aangezien ik mij had voorgenomen om tenminste 200 baantjes te zwemmen en ik er 180 achter de rug had was ik niet voornemens om dit vlak voor het einde te onderbreken. Bovendien was ik grotendeels overgeschakeld naar borstcrawl zodat ik geen enkele reden zag om baan zes te verlaten. Marco had geen zin om hier op te wachten omdat hij dan geen tijd zou hebben. Ik heb hem toen gemeld dat ik de baan niet zou verlaten en dat als hij geen gedult had dan zou ik de politie wel zien verscheinen. Vol kwaadheid en stress heb ik de laatste 20 baantjes doorgezwommen en heb ik Marco bij de uitgang opgezocht om de zaak te bespreken. Dit gesprek heb ik als allerminst plezierig ervaren. de spanning was om te snijden en een kopje koffie kon er niet van af.

Ik heb mij excuses aangeboden voor de wijze waarop ik Marco heb aangesproken vanuit het water door de stress die op dat moment een grote rol speelde. Ik kan slecht tegen oneerlijkheid, vriendjespolitiek en het meten met twee maten.
Mijn excuses werd aanvaard maar mijn klacht over de badjuffrouw wilde hij niet in behandeling nemen. Teleurgesteld door zijn optreden heb ik het zwembad verlaten. Een terugkoppeling over het voorval heb ik nooit gekregen. Wel is het mij opgevallen dat de bewuste badjuffrouw minder aan het bad stond. en dat, als ze er wel stond, dan mocht zelfs de meest gebrekkige zwemmer van baan zes gebruik maken. Zo waren er twee oudere dames die zij aan zij al keuvelend gebruik maakte van baan zes. Even kreeg ik zelfs het gevoel dat deze dames door haar verzocht zijn om in baan zes te gaan zwemmen zodat ik er in elk geval geen gebruik van zou kunnen maken, maar dat is slechts een gedachte die je nimmer hard kunt maken. Het komt alleen wel heel vreemd over dat in al die maanden dat ik daar heb gezwommen dit nog nooit eerder was voorgekomen.
Er was op dat moment voldoende ruimte in baan 5, zodat er geen enkele reden was om van een andere baan gebruik te maken. Ik heb er verder dan ook maar geen aandacht aan geschonken,

Op dinsdag 2 juni gaat het opnieuw fout.
We beginnen ’s morgens om 7:15 uur in baan vijf met 100 baantjes.
Om 8:05 een kwartiertje trainen aan de rand van het bassin in baan 1.
Na deze training (het is inmiddels 8:20 uur)  40 baantjes in baan 5 waar het behoorlijk druk werd. Baan zes kwam leeg en ik ben toen in baan zes gaan zwemmen met afwisselend schoolslag en borstcrawl. Aan de rand van het bad zat de bewuste badjuffrouw, maar die liet dit gewoon toe. tot zover niets aan de hand. Na 20 baantjes (ik had er inmiddels 160 baantjes op zitten) kwam de bekende dame binnen en voegde zich bij de badjuffrouw die kort daarna uit haar stoel kwam om mij aan te spreken. Ik kon kiezen tussen het zwemmen in borstcrawl of mij te verplaatsen naar baan vijf die op dat moment behoorlijk druk was. Voor alle duidelijkheid was ik op dat moment de enige in baan zes die aan het zwemmen was. Er hing wel een jongen aan het trapje maar die deed vrijwel niets. Om escalatie te voorkomen heb ik mijn zwemslag aangepast naar borstcrawl en ben blijven zwemmen in baan zes waar de dame zich inmiddels ook in heeft begeven. Wat mij opviel was dat ze redelijk goed contact had met die jongen die inmiddels af en toe een paar baantjes is gaan zwemmen. Na ongeveer 20 baantjes borstcrawl zag het meisje de mogelijkheid om bij mij in de buurt te komen en we tikten vrijwel gelijktijdig de kant aan. Ik zelf was op dat moment na 180 baantjes behoorlijk moe. Het is voor mij geen enkel probleem als iemand mij voorbij gaat die op dat moment nog fit is. maar om links in te halen bij een keerpunt met een gelijke snelheid is natuurlijk niet echt slim. we gingen gelijk op en het meisje begon mij opzij te duwen.
Aangezien het een vrouw is heb ik mij beperkt tot het maken van de opmerking of zij wel goed bij haar hoofd was. er zijn wat opmerkingen over en weer gemaakt en uiteindelijk ben ik kort daarna alleen verder gegaan en hing zij samen met de jongen die af en toe een baantje zwom hinderlijk aan de kant. Het vele hangen aan de kant is volgens mij ook niet de doelstelling van een borstcrawl- en/of een door zwem-baan. Een aantal keer werden er door haar geluiden gemaakt in de trend van tring tring,tjoek tjoek op het moment dat ik een keerpunt maakte. Ik zelf kan hier niets anders van maken dan het bewust uitlokken van een escalatie.
Uiteindelijk heb ik de 200 baantjes gezwommen en afgesloten zoals altijd met een baantje gecombineerde rugslag. Ik heb de baan hierna verlaten en de badjuffrouw gevraagd waarom zij er voor heeft gezorgd dat er een escalatie is ontstaan, hier niets aan heeft gedaan en mij heeft opgedragen om een andere slag te gaan zwemmen op het moment dat de bekende dame gebruik wilde maken van baan zes. Ook heb ik haar gemeld dat ik hierover een klacht neer zou leggen bij haar direct leidinggevende. Door de gespannen situatie zal mijn toon misschien niet netjes zijn geweest maar wat zou je anders verwachten.

Ik ben vertrokken richting baan 1 om nog wat te trainen aan de rand van het bassin. Toen ik daar aankwam zag ik dat er zich een andere badmeester bij haar had gevoegd en wat mij toen ook op viel is dat er bij baan zes geen bordje stond. Deze bordjes geven immers aan dat het baanvak voor dat moment een speciale bestemming heeft. Hierop staat bijvoorbeeld dat het een baan is waar borstcrawl moet worden gezwommen. Ik ben opnieuw naar haar toegegaan om te vragen waarom ik borstcrawl moest zwemmen terwijl de baan door het ontbreken van het bord helemaal geen borstcrawl baan was. De hierbij aanwezig badmeester ging zich ermee bemoeien waarop ik hem vroeg om even met mij apart te gaan zitten om de zaak te bespreken. Hij weigerde dit en de spanningen liepen steeds hoger op. Ik heb toen gevraagd om een gesprek met zijn meerdere waarop hij zij dat die er niet was. Kort daarna kwam Marco (één van de leidinggevende) binnen Hij wilde totaal niet naar mij luisteren en ik moest op hem wachten totdat hij zijn mensen had gesproken. Ook is hij even kort naar de bekende dame toegelopen en heeft haar binnen enkele seconden iets gevraagd of gezegd.

Marco kwam terug bij mij en wilde mijn visie niet aanhoren. Hij zij dat ik de badjuffrouw zou hebben bedreigd en voor trut zou hebben uitgemaakt. Mensen die mij kennen weten dat ik dat soort uitspraken nooit doe en van bedreigen is al helemaal geen sprake. Ik heb alleen maar gezegd dat ik haar meerdere van dit voorval op de hoogte zou brengen. Als dat nu ook al verboden is dan wordt de situatie helemaal uitzichtloos.

Marco heeft mij verzocht om het zwembad direct te verlaten en legde mij mondeling een ontzegging op van één maand.

De andere badmeester zou mij naar buiten geleiden. Uit hygiënisch standpunt heb ik uiteraard eerst gebruik gemaakt van de douchegelegenheid, mij rustig aangekleed en het gesloten gedeelte verlaten. Bij de balie stond de begeleidende badmeester te wachten om te kijken of ik het zwembad wel zou verlaten. Ik ben nog even naar de informatiebalie gegaan om te vragen of Gerard of de directie aanwezig was. hierop werd gemeld dat zij er beiden niet zouden zijn. Op de vraag wanneer zij er wel zouden zijn werd geantwoord dat niemand dit wist.

Toen ik ze vroeg om de schriftelijke ontzegging werd mij verteld dat ik die per post zou ontvangen. Uiteindelijk is afgesproken dat ik hem per mail zou ontvangen. Hierna heb ik het zwembad definitief verlaten.

Over Marco wil ik nog het volgende kwijt. Marco heeft met ons vijf jaar geleden een conflict gehad over een meisje van vier jaar dat door de leidinggevende Van Zwembad ge Koploper als minder capabel werd beoordeeld dan dat zij (duidelijk aantoonbaar) was. Vanaf dat moment wekt Marco bij mij het gevoel dat hij er alles voor over heeft om mij op mijn  plaats te zetten. hij staat nergens voor open en stelt zich in mijn ogen zeer arrogant op.

Over publicatie op deze website maakte hij de opmerking dat dit hem niets deed en dat ik dat dan maar moest doen. Ik heb hem direct aangegeven dat zijn baas deze mening niet zou delen omdat hij mij vijf jaar geleden al heeft gemeld dat hij mij zou aanklagen wegens smaad en laster als ik iets zou publiceren op internet. Ik weet nog goed dat ik toen de opmerking maakte dat hij dit dan maar gelijk moest doen omdat mijn hele verhaal al op deze site gepubliceerd was. Nu, ruim vijf jaar later komt de directie met een dreigbrief van een advocaat om de site uit de lucht te halen. Een site die eigenlijk niets voorstelt maar op dit moment kennelijk de enige mogelijkheid is om mijn verhaal over te brengen. De reactie via een advocaat bevestigd dit. Het feit dat iedereen mee kan kijken dat vind ik niet erg. Ik kan iedereen recht in de ogen kijken en hoef mij niet te verschuilen achter dichte deuren..

De schriftelijke ontzegging daar staat in vermeld dat ik de badmeester zou hebben bedreigd en de aanwijzingen van het personeel niet zou hebben opgevolgd. Wat de aanwijzingen betreft heb ik keurig borstcrawl gezwommen ook al was dit naar mijn mening niet nodig. Ook heb ik netjes op Marco gewacht en op zijn verzoek het zwembad zo snel mogelijk verlaten.
wat de bedreiging betreft klopt dit natuurlijk van geen kant.

Maar hoe het nu zit met de badjuffrouw en haar vriendin dat blijft voorlopig een onbekend gebeuren waar nog veel klanten last van zullen ondervinden. Gelukkig voor de Koploper zijn niet alle klanten zo lastig als ik. Maar of dit getuigd van eerlijk of vuil spel dat laat ik aan u.

Op dit moment zie ik geen enkele reden om de site off line te halen.
Wel heb ik de foto van Marco direct verwijderd omdat publicatie van een foto zonder toestemming kennelijk verboden is. Het gebruiken van de naam De Koploper zie ik niet als een probleem. Ik ben immers geen concurrent maar slechts iemand die zijn verhaal naar buiten brengt in de vorm van een Blog. En aangezien het hier De Koploper betreft is het heel normaal dat je deze naam dan ook gebruikt. Op de brief van de advocaat heb ik direct gereageerd met de opmerking:
Laten we eerst maar even de zaak als volwassen mensen bespreken, daarna zien we wel weer verder.

Op deze brief heb ik tot op vandaag 14 juni nog geen enkele reactie mogen ontvangen.Vooralsnog ga ik er dan ook vanuit dat er niemand problemen mee heeft dat ik hier mijn belevingen openbaar maak.

Aanvulling december 2015

Geloof het of niet, maar op 24 december 2015 verschijnt er een nieuwsbericht op de site van van de koploper zelf die alles van doen heeft met het probleem dat hierboven naar voren is gebracht.

Vaste banenzwemmer bedenkt nieuwe zwemregels

We kunnen het banen zwemmen in betere banen leiden, dacht een zwemmer. Daarom stuurde de vaste banenzwemmer Sportbedrijf Lelystad een voorstel voor nieuwe, eenvoudige zwemregels. Gerard, teamleider Zwembaden, heeft de banenzwemmer verrast met een bos bloemen en een 10-badenkaart en hartelijk bedankt voor zijn suggestie. Vanaf maandag 11 januari zullen de nieuwe zwemregels ingaan.

De banenzwemmer zwemt al jaren met veel plezier bij Sportcentrum De Koploper. Voor het bedenken van de nieuwe zwemregels liet hij zich inspireren door het olympisch zwembad in Londen, waar slechts drie borden hangen met drie snelheden. Eenvoudig en duidelijk.

Sportbedrijf Lelystad is met het voorstel van de banenzwemmer aan de slag gegaan en heeft nieuwe regels opgesteld. Er komen drie banen voor recreatieve zwemmers en drie banen voor geoefende zwemmers. De banen voor geoefende zwemmers krijgen het tempo laag, gemiddeld en hoog. De zwemslag is voor alle banen vrij.

‘Banenzwemmen is geweldig’, vertelt een enthousiaste banenzwemmer. ‘De Koploper heeft veel te bieden voor wie wil groeien in het zwemmen. Zelf ben ik opgeklommen tot baan vijf en ik hoop nog vele jaren met plezier te blijven banenzwemmen.

Ik heb er lang over na moeten denken, ruim twee jaar zelfs, maar het blijft knagen. nog geen zes maanden nadat ik een discussie ben aangegaan die zelfs uitmondde in een ontzegging van de toegang van een maand wordt een andere zwemmer beloond voor het idee waarvoor ik de strijd ben aangegaan. vroeger noemde we dat “met de pies van een ander naar de dokter gaan” De zwemmer zelf, die kan hier niets aan doen, die heeft uiteindelijk mijn idee opnieuw naar voren gebracht. maar het geeft je wel te denken over het gedrag van zwembad de Koploper zelf.

Chris